علائم و سطوح بیماری آلزایمر

در مقاله ای دیگر در همین سایت در مورد بیماری آلزایمر مطالبی نوشته‌ایم که از اینجا میتوانید آن را مطالعه کنید. اما برای اینکه بفهمیم فردی به بیماری آلزایمر دچار شده است راه ساده ای پیش رو نداریم و به راحتی نمی توان ادعا کرد که فرد دچار الزایمر شده است. به کسی که در زمینه سلول های عصبی دارای تخصص کافی است نورولوژیست می گویند این فرد اکثر بافت های شناخته شده ی مغز را می شناسد و همین طور ابعاد و عملکرد آن هارا نیز مورد مطالعه دقیق قرار داده است با این حال برای این چنین شخصی نیز ادعای آلزایمر اسان نیست و باید بعد از مشاهده علائم آلزایمر آزمایشاتی را انجام دهیم.

باید یک سری آزمایش های ساده و گاه پیچیده ی غربالگری ذهن و تفکر و همین طور حافظه را انجام دهیم . آزمایش ها به نحوی پی ریزی می شوند که بتوانیم حافظه بلندمدت و کوتاه مدت فرد را بررسی و ارزیابی کنیم. گاهی در حین آزمایشات از انواع سکته های مغزی و نخاعی نیز جلوگیری می شود. در اصل آلزایمر بافت مغز را می کشد و آن را کوچک می کند این امر سبب می شود مایع مغزی نخاعی در مغز بیشتر شود و مغز را مستعد سایر آسیب های دیگر نیز بکند این اثر در کنار سایر سوء اثر هایی است که آلزایمر برای بیمار ایجاد می کند.

علائم آلزایمر:

کاهش حافظه

یکی از اصلی ترین علائم آلزایمر دراصل همان کاهش حافظه است. اینکه فرد اسم عزیزان خود را به یاد نمی آورد یا اینکه کم کم سوال های تکراری زیاد می پرسد و همینطور جای اشیاء را فراموش می کند یا در مترو و اتوبوس و خیابان ها گم می شود و قرار های کاری خود را فراموش می کند. چقدر غم انگیز است که فردی عزیز در زندگی ما کم کم دچار نوعی کمبود حافظه شود که دیگر اسم مارا نیز به خاطر نیاورد و بخواهد مارا ترک کند. یا به خانه نیاید.

اختلال در شناختن و قضاوت

فرد کم کم دچار عدم توان در قضاوت و تصمیم گیری های روزانه می شود. دیگر خطر عبور از خیابان و پرتگاه را درک نمی کند. و همین طور به انجام امور روزانه مثل لباس پوشیدن و مانند آن نمی پردازد در گفتار و نوشتار مشکل پیدا می کند و آگاهی از زمان و مکان ندارد. کم کم نمی تواند به خوبی ببیند و چه درد اور است که این عدم توانایی در دیدن به دلیل کمبود توانایی در چشم اون نیست بلکه در اصل این مغز اوست که توانایی تحلیل سیگنال های چشم سالم او را ندارد.

اختلالات رفتاری

از دیگر علائم آلزایمر این است که زود به زود دچار عصبانیت با شدت بالا می شود و همین طور دست بزن پیدا می کند رفتار های وسواسی و غیراجتماعی پیدا می کند در دوره همی ها همواره هنجار شکنی می کند و دیگر فرد عادی نیست و فردی ک تا دیروز عادی جلوه می کرد امروز فردی غیر عادی نمایان می شود.

از دیگر علائم آلزایمر

در کنار همه این علائم می توان به نشانه هایی همچون عدم ارتبط گیری، افسردگی، تنهایی، کناره گیری، نواسانات خلقی، خنده و گریه های نابجا و سرگردانی های پی در پی نیز برای آلزایمر اشاره کرد.

سندروم غروب آفتاب

از دیگر علائم آلزایمر سندروم غروب آفتاب است که علت این مورد به خوبی معلوم نیست ولی مشاهده شده است که افرادی که دچار الزایمر هستند به هنگام غروب آفتاب و تاریکی هوا دچار افسردگی و دلزدگی می شوند. و این ممکن است که با پرخاشگری های شدید همراه باشد. برای مهار این حالت حتما به هنگاه غروب پرده ها را کشیده باشید و خانه را کاملا روشن نگه دارید. و فرد بیمار را به یک برنامه و یا حرکت مداوم مشغول کنید و در هنگام صبح بهتر است برای بیمار قهوه ی بدون کافئین داده شود.

ابزارهایی که به تشخیص آلزایمر کمک میکنند

بعد از مشاهده علادم آنفولانزا تشخیص آلزایمر به کمک ابزار هایی قابل اثبات است در ادامه به تفضیل بعضی از این موارد میپردازیم که به تجویز دارو های پزشکی کمک شایانی می کنند:

تصویر برداری تشدید مغناطیسی( ام ار آی): این نوع تصویر نمایانگر هر نوع التهاب و خونریزی و تغییر ساختار در مغز است. از این نوع تشخیص برای جلوگیری و پیدا کردن محل سکته های مغزی نیز کمک گرفته می شود.
توموگرافی کامپیوتری( سی تی اسکن): نوعی از تصویر برداری به کمک اشعه ایکس است که برای دیدن هر نوع عارضه غیر طبیعی در مغز به کار می رود.
برش نگاری با گسیل پوزیترون( پی ای تی): در این روش به بررسی محل های تجمع پلاکت ها در مغز پرداخته می شود که به بیماری آلزایمر می تواند مربوط باشد.

سطوح بیماری آلزایمر

به کمک تصویر برداری ها و همین طور آزمایش های ساده و پیچیده پزشکی از حافظه افراد و علائم آلزایمر، پزشکان توانسته اند بیماری آلزایمر را در حداقل5 و حداکثر 7 مرحله ارزیابی و سطح بندی کنند. که در این نوشته به تفضیل به مدل هفت مرحله ای می پردازیم با نرسینگ ماز همراه باشید.

سطح اول:

بدون اختلال: بیماری بدون عارضه می باشد و علایم فراموشی و یا دمانس مشاهده نمی شود

سطح دوم:

زوال بسیار خفیف: بیمار ممکن است مشکلات حافظه بسیار جزئی دارد و ممکن است بعضی اشیاء را در سطح منزل گم کند ولی نباید کاهش حافظه به خاطر افزایش سن را از الزایمر بدانیم.

سطح سوم:

زوال خفیف: بیماز از مشکلات خافظه و تکلم رنج می برد اکثر افراد در مباحثی مانند بخاطر سپردن نام دیگران . پیدا کردن کلمات درست برای حرف زدن وبرنامه ریزی مشکلاتی را مشاهده می کنند.

سطح چهارم:

زوال متوسط: در این مرحله علائم آلزایمر به خوبی قابل مشاهده است و افراد در موارد زیر مورد دارند:

انجام محاسبات ساده

به یاد اوردن خاطران شخصی در زندگی

اختلال در به یاد آوردن خافظه های کوتاه مدت مثلا ناهار چی خوردم.

سطح پنجم:

زوال نسبتا شدید:بیمار در این مرحله برای انجام بعضی امور نیازمند مراقبت است مانند لباس پوشیدن. قرار گرفتن در مکان ها و زمان های مناسب و گیجی و سردرگمی

سطح ششم:

زوال شدید: در این مرحله فرد به کمک مداوم نیازمند است و باید همواره از او و کار هایش مراقبت به عمل بیاید.

سطح هفتم:

زوال بسیار شدید: در این مرحله که مرحله اخر بیماری است فرد بیمار به پایان حیات خود نزدیک است و دیگر به محرک های محیطی پاسخی نشان نمی دهد.

مغز فرد الزایمری و یک فرد طبیعی

داروهایی برای کاهش علائم آلزایمر

بعد از مشاهده علائم آلزایمر و تشخیص سطح بیماری، پزشک معالج اقدام به تجویز دارو با دز مناسب با شرایط بیمار می کند. البته طبق گفته های گذشته نمی توان انتظار بهبودی کامل و حتی جزئی نیز داشت. فقط تجویز این دارو ها به نظر می تواند برای بیمار نشانه هایی از عملکرد صحیح انتقالی برای بافت های باقی مانده مغزی ایجاد کند. در مغز انسان در اصل ماده ای به نام استیل کولین باید به عنوان انتقال دهنده عصبی ایفای نقش کند حال با رسوب پروتئین های مذکور اثر این انتقال دهنده های عصبی پایین می آید و این سبب کاهش عملکرد بافت های باقی مانده می شود.

پزشک معالج برای بیماران در سطح خفیف اقدام به تجویز داروی دونپزیل(آریسپت) و یا ریواستیگمین (اکسلون) می کند. این دارو سطح استیل کولین را در خون مغز بالا نگه می دارد و این ماده نقش انتقال دهنده عصبی را دارد.

در اصل بافت هایی از مغز که مرده اند و کوچک شده اند دیگر نمی توان با دانش امروز کاری برای انها انجام داد و فقط با تجویز دارو می خواهیم عملکرد بافت هایی که باقی مانده اند را تسهیل کنیم.

همینطور در بیماران شدید تر پزشک اقدام به تجویز داروی ممانتین می کند. بعد از این که فرد به آلزایمر دچار شد سلول های مغزی از خود ماده ای به نام گلوتامات را آزاد می کنند این ماده در افراد سالم نیز ترشح می شود ولی در بیماران آلزایمری این ماده بیش از حد آزاد می شود که آثار سوء دارد. این دارو در واقع به خنثی سازی اثرات بد گلوتامات مغزی می پردازد.